Volkstuin

Volkstuinen, je hebt ze overal. Ze bevinden zich meestal aan de rafelige rand van de stad. Langs snelwegen, half onder viaducten, ingeklemd tussen oevers van rivieren en kanalen, naast spoorwegen of metrobanen. Elektriciteitsdraden of aanvliegroutes hangen dreigend boven de huisjes, maar ook de groenstroken en de weilanden met bijbehorend vee zijn niet ver weg. Hoe het ook zij, de aantrekkingskracht op deze complexen is onverminderd groot. Wat zoeken mensen er?

Eerder maakte ik een serie over het volkstuinencomplex met de prachtige naam ‘Amstelglorie’. Zie de serie Short Series op mijn site. Nu kan ik/kunnen wij het fenomeen nog wat meer van binnenuit ervaren. Sinds kort hebben we namelijk zelf een tuinhuisje met bijbehorend lidmaatschap van Volkstuinvereniging Linnaeus in Driemond. We ontdekken stap voor stap de wondere wereld van het volkstuinencomplex, met een bestuur en eindeloze reglementen. Met een bouwcommissie die beoordeelt of je bouw- of verbouwplannen wel volgens de reglementen zijn. Met werktaken, waarvan je er per jaar 8 moet doen. En we kijken uit naar de rust, naar eindeloze middagen met elkaar. Er staat een huisje op ons tuintje, maar het is niet zo luxe als thuis. Geen tv, geen internet, geen ruime badkamer, vooralsnog geen electiciteit. En ik denk dat dat juist is wat we zoeken: minder comfort, meer rust.

De foto die je hier ziet is er een uit de serie die ik op mijn website heb gezet. Ik werd geboeid door de sfeer, het spel van reflecties, het harde zonlicht en het tegenlicht in het slaapkamerraam en vooral Florian en Quinten die zich meteen thuis voelden. Een leuk detail: ze zijn allemaal gemaakt met mijn smartphone. Ik heb in photoshop flink wat contrast toegevoegd en een split toning toegepast. De hele serie vind je hier. Dit zal vast niet de laatste serie zijn die ik hier maak. Wordt vervolgd dus.